środa, 20 kwietnia 2011

7 modlitw pokutnych

źródło:laudate.pl

Pierwsza modlitwa pokutna, zawierająca uznanie, że jesteśmy grzesznikami w obliczu Boga.[1864r]

Święty, sprawiedliwy Boże! w tym świętym czasie pokuty szczególniej chcę serce moje wznosić do Ciebie. Ty jesteś świętym, o Panie! i chcesz, abyśmy i my świętymi byli. Lecz gdzież jest człowiek, któryby nie grzeszył, i mógł się ostać przed obliczem Twojśm? Gdy zwrócę uwagę na dawniejsze życie moje, o jakże w niem wiele przewinień spostrzegam! Prawda, że między niemi wiele było wykroczeń słabości i lekkomyślności, ale też były często i grzechy złości z rozwagą popełnione, a nawet i zbrodnie. Jakże często bywałem obojętnym w miłości Twojej! Moja wiara jakże maleńką, a moja ufność i pragnienie osiągnienia celu ostatecznego, jakże były słabe! a przytem, jak wielkie były moje opuszczania się w modlitwie i nabożeństwie! Ach Panie i jakżeto łatwo może się człowiek opuścić w miłości Twojej! Lecz gdy się jeszcze dalej zastanawiam, o jakżem często przewinił i przeciw miłości bliźniego! A chociaż mu nie wyrządziłem wielkiej niesprawiedliwości, przecież nie jednego obraziłem i zasmuciłem, to przez gniew porywczy, to przez obmowę i zniewagę, lub przynajmniej myślą przez niegodziwe posądzanie! Nadto jak często obrażałem moich przełożonych przez nieposłuszeństwo, albo podwładnych przez surowe obchodzenie się z nimi! O Boże! jeżeli wszystkie grzechy pamiętać będziesz, któż się przed Tobą ostoi? Nawet, bardzo często grzeszyłem przeciwko samemu sobie! Nierządnej miłości, pożądliwości, często pozwalałem przewagi nad sobą! szedłem za złą namiętnością, nie pomnąc na zbawienie duszy mojej. Ileż dobrego zaniedbałem i jak opieszale używałem środków do mojćj poprawy i udoskonalenia! O dobry Boże! wyznaję moje zbrodnie przed Tobą, i błagam Cię w upokorzeniu: racz mi ie łaskawie przebaczyć i odpuścić! Użycz mi czasu i łaski do pokutowania za nie, a bądź mi miłościwi
Amen.

Uwaga. Po tych modlitwach odmawiają się psalmy pokutne. 


za: Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików, szczególniej zaś dla wygody katolików Archidyecezyi Gnieźnieńskiej i Poznańskiej z polecenia najprzewielebniejszego Arcy-Biskupa Dunina ułożona. (1864r.)

Druga modlitwa pokutna, zawierająca rozważanie złości i niewdzięczności grzechu [1864r]

Zgrzeszyłem w obliczu Twojćm, o Boże! źle uczyniłem, i prawo Twoje przestąpiłem. Jakże się ostoję przed Tobą? O jakże się mało zastanawia człowiek nad tćm; co to jest, grzeszyć i obrażać Pana Boga! Ty jesteś Stwórcą i Panem naszym, my Twoje stworzenia i słudzy. Ty nas stworzyłeś i dałeś nam życie, abyśmy Ci służyli; a my, ach! my odmawiamy Ci winnćj służby i gardzimy Twemi rozkazami! Ty jesteś wszechmocnym, wiecznym, nieskończonym, a my pył i proch! przecież oburzamy się przeciw Tobie, i Twojćj woli świętćj! Święci Aniołowie w niebie, wszystkie stworzenia w całem przyrodzeniu wiernie wykonywają Twoje rozkazy! sam tylko człowiek sprzeciwia się Najwyższemu! Ach dobry Boże! o! jakąż mi się teraz zbrodnią wydaje grzech każdy! i ten popełnia człowiek w Twojem obliczu; bo gdzieżby się mógł ukryć, gdzie schronić, gdziebyś go nie ujrzał, gdzieby Cię przy nim nie było? W Twojćm obliczu, w Twych oczach, popełnia swe głupstwa i zbrodnie. Ty nas przecież utrzymujesz mimo to, że Cię obrażamy, choćbyś nas mógł zniweczyć, na miejscu ukarać; pr ecież tego nie czynisz, ale czekasz, czy też wejdziem w siebie; masz politowanie nad naszą płochością i słabością. Jak ojciec ma wyrozumienie nad wykroczeniami dzieci, tak Ty nad naszemi. A nawet, gdzież jest ojciec na ziemi, którjby tak kochał swe dzieci, jak Ty kochasz nas ludzi? Ty nas stworzyłeś na obraz Twój; Ty nas przeznaczyłeś, abyśmy z Tobą byli na wieki szczęśliwi w Niebie; a gdyśmy zgubieni zostali, Ty, Boże! znów nas uratowałeś, dając nam Syna swego za Zbawiciela, i do tego czasu utrzymujesz, pomagasz i zaopatrujesz nas codziennie w wszelkie potrzeby ciała i duszy. I Ciebie, o Boże i Ojcze najlitościwszy! mogą, ludzie obrażać! a między wielu i ja byłem często tak niewdzięcznym, który na wszystkie te dobrodziejstwa nie zważałem, i źle czyniłem w oczach Twoich! Ach Panie jakże się wstydzę mojej niewdzięczności i grzechów moich! Darujże mi je, o Boże! i wymaż z księgi potępienia, gdy je tak opłakuję i brzydzę się niemi, i brzydzić pragnę przez całe życie. Amen.

Uwaga. Po tych modlitwach odmawiają się psalmy pokutne. 

za: Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików, szczególniej zaś dla wygody katolików Archidyecezyi Gnieźnieńskiej i Poznańskiej z polecenia najprzewielebniejszego Arcy-Biskupa Dunina ułożona. (1864r.)


Trzecia modlitwa pokutna; zawierająca rozważanie złych skutków grzechu [1864r]

Wyznaję o Boże! nieprawości moje przed Tobą, bo przez nie stałem się nieszczęśliwym. Stworzyłeś mnie na obraz Twój. Byłem dzieckiem Twej łaski, na to przeznaczony, abym tu postępował w doskonałości, a w czasie odziedziczył Niebo. Ale ach! jakżem sobie wbrew memu przeznaczeniu przez grzechy postąpił! Obraz Twój, to jest: duszę moje, zeszpeciłem, sukienkę niewinności straciłem, straciłem łaskę Ojca mojego, i prawo do Nieba. To wszystko straciłem przez grzech, żem poszedł za pożądliwością ciała, że się ubiegałem za dobrami marnemi ziemi. Ciebie, źródło żywej wody, opuściłem, a zacząłem studnie kopać, w których wody nie było! O jakże niebacznie i błędnie postępuje człowiek, gdy grzeszy! Tak jest Panie! czuję to w głębi duszy mojej, przetoć upokorzony w mojej nędzy udaję się do Ciebie. Trwoga i niepokój opanowały mnie od chwili, gdym Cię opuścił. Wstyd i bojaźń ścigają mnie wszędzie. A dawniej, o jakże szczęśliwie żyłem w Twojej miłości! Pokój i zadowolenie mieszkały w mćm sercu, zadowolniony, wesoły i bezpieczny byłem zawsze i wszędzie pod Twoją opieką. Z pociechą myślała wtedy o Tobie, Boże! dusza moja, z pociechą rozmawiało serce moje z Tobą w modlitwie; z pociechą odbywałem wszystkie moje zatrudnienia. O jakże się ten stan mój szczęśliwy zmienił od chwili gdym grzech popełnił! Zniknęła spokojność i święta wesołość, a ich miejsce zajęły: trwoga, wstyd, niepokój i zgryzoty sumienia! Bo choć grzech może na kilka chwil w odurzenie wprawić, przecież sumienie znów z niego wyprowadza. Tak jest, przebudza się i odzywa, a wtedy strofuje grzesznika, czyniąc mu przykre wyrzuty, przypomina mu kary sprawiedliwości Twojej, o Boże! jakiemi zagroziłeś grzesznikowi, a które go czekają w wieczności, jeżeli bez pokuty, bez usprawiedliwienia się zejdzie z tego świata. Ach! jakże mu wtedy będzie okropna stanąć w grzechu przed Twoim Tronem! Okropne odrzucenie od Ciebie, straszne i wieczne kary w piekle! O Boże! upadam przed Tobą upokorzony, i błagam: nie wchódźże w sąd ze mną, uznaję moje niegodność i przewinienia. Lecz bądź mi miłościw, o Boże przebacz słudze Twojemu, który z głębi serca żałuje, że Cię obrażał. Okaż nademną miłosierdzie, przywróć mnie do łaski Twój6j! Oczyść duszę moje z nieprawości, a przyjmij mnie znów do łaski; już Cię nie obrażę, lecz wielbić będę Imię Twoje na wieki.
Amen.

Uwaga. Po tych modlitwach odmawiają się psalmy pokutne. 

za: Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików, szczególniej zaś dla wygody katolików Archidyecezyi Gnieźnieńskiej i Poznańskiej z polecenia najprzewielebniejszego Arcy-Biskupa Dunina ułożona. (1864r.) 


Czwarta modlitwa pokutna, rozważająca gotowość Boga do odpuszczenia nam grzechów [1864r]


Jakże wielka i niepojęta jest dobroć Twoja, o Panie! ku nam grzesznikom! Chociaż Tobą wzgardziliśmy i obrazili Cię przez grzechy; Ty przecież gotów jesteś nam przebaczyć. Ty nie chcesz śmierci i zguby grzesznika, ale aby się nawrócił, i był zbawiony. To nam oznajmiłeś przez proroków, Twoich posłańców. A syn Twój, nasz Zbawiciel Jezus Chrystus, zapewnia, że szczególniej przyszedł szukać i wzywać grzeszników do pokuty. Przeto powiada: że w Niebie większa jest radość z pokuty jednego nawróconego grzesznika, niż z dziewięćdziesiąt dziewięciu sprawiedliwych. Tak jest, On nas zapewnia, o Panie! że tak pragniesz obłąkanego grzesznika przyjąć, gdy się nawróci, jak ów czuły Ojciec z radością przyjmuje syna marnotrawnego, o którym mniemał że już zginał: gdy ten wraca, swoje przewinienia przed Ojcem Wjznaje, i żałuje za nie. Któż zdolny pojąć tę dobroć Twoje, o Panie! i któryż grzesznik nie powinien Cię z ufnością błagać o łaskę i przebaczenie? Tak jest, o Boże! jesteś łaskawy i miłosierny, a miłosierdzie Twoje nie ma końca, jak nam powiada Twoje słowo. Dla tegoć nawet dałeś na ofiarę jednorodzonego Syna Twojego, abyś nam przebaczyć mógł; a przez tę błagalną ofiarę wzywasz wszystkich grzeszników, aby przez jej zasługi otrzymali przebaczenie. O duszo moja! jakże ci się błogo zrobiło, jakże ci już ulżjło na to zapewnienie! Wstań porzuć nieprawości, i wróć do Boga, któregoś opuściła. On cię woła, on cię wzywa, abyś spieszyła po przebaczenie. On cię czeka, i jest gotów przyjąć cię napowrót do łaski. Tak jest: pełen nadziei w miłosierdziu Twojćm, o Boże! udaję się do Ciebie i błagam o tę łaskę i przebaczenie, jakie obiecałeś szczerze pokutującym. Wzywam Cię sercem skruszonem i upokorzoneui, w nadziei, że mi przebaczysz i przyjmiesz do łaski! O! ziśćże na mnie, o Boże! Twe słowo, przez Jezusa Chrystusa, Syna Twego, Pana naszego. Amen

Uwaga. Po tych modlitwach odmawiają się psalmy pokutne. 

za: Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików, szczególniej zaś dla wygody katolików Archidyecezyi Gnieźnieńskiej i Poznańskiej z polecenia najprzewielebniejszego Arcy-Biskupa Dunina ułożona. (1864r.)

Piąta modlitwa pokutna, zawierająca żal i mocne przedsięwzięcie [1864r]
Przychodzę do Ciebie, o Boże! i błagam: przebaczże mi grzechy moje, a przyjmij mnie napowrót do łaski Twojej. Wyznaję, że zgrzeszyłem i źle uczyniłem przed Tobą i niebem, przetoć nie jestem godzien zwać się dzieckiem Twojem. Ciebie, Boga mojego, Stwórcę i Pana obraziłem, i Twoje święte prawo niegodziwie w Twych oczach zgwałciłem! Gdybyś stosownie, jak zasłużyłem, postąpił ze mną, ach Panie! cóżby się ze mną stało? jakiż los by mnie spotkał gdybyś mnie chciał karać według grzechów moich! Ale o Panie! u Ciebie jest łaska i miłosierdzie, a miłosierdzie większe, niż grzechy moje. Ty obiecałeś przebaczenie grzesznikom, którzy się do Ciebie nawrócić i życie poprawić pragną. O jakźeś dobry, o Boże! O jakżeś łaskawy i miłosierny I Jakże długo cierpiałeś mnie, gdy grzeszyłem; jakże długo czekałeś mojej pokuty i nawrócenia! Nie przestałeś mi świadczyć dobrodziejstw, okazywać swojej miłości i wtedy, gdym Cię obrażał. Ach! jakżem mógł Cię obrażać, o Boże! któryś mnie tak miłował od pierwszych lat moich; któryś mi tak wiele dobrego wyświadczył; któryś mnie na swój obraz stworzył, jako swoje dziecko przyjął, tylu dobrodziejstwami ciała i duszy udarował, a nadto do wiecznej szczęśliwości przeznaczył. O jakiejże niewdzięczności dopuszcza się człowiek, gdy grzeszy! Brzydzę się z całego oerca tą niewdzięcznością, jaką popełniłem przez moje grzechy i błagam Cię w upokorzeniu,
o Panie! daruj, przebacz, i odpuść mi wszystkie winy, któremi największego Dobroczyńcę i Ojca, tak niewdzięcznie obraziłem. Już więcej serce moje nie stanie Ci się rozważnie niewdzięcznćm. Już mnie nic nie zdoła uwieść do złego, do obrazy Twojej. Każdego grzechu troskliwie strzec się będę, i unikać wszelkiej okazyi do niego. Moje złe nałogi porzucę i odmienię: wszystkich środków użyję, abym stale na drodze poprawy pozostał, a nie wrócił do złego. Wszystkie zgorszenia naprawię, wszelką szkodę i krzywdę uczynioną nagrodzę. Tylko okaż miłosierdzie nademną, o Boże! a odpuść mi grzechy moje! Ale mnie nie opuszczaj i wspomagaj łaską Twoją świętą, o Boże! abym spełnił moje postanowienia, a zawsze wykonywał wolę Twoje świętą.
Amen.

Uwaga. Po tych modlitwach odmawiają się psalmy pokutne. 

za: Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików, szczególniej zaś dla wygody katolików Archidyecezyi Gnieźnieńskiej i Poznańskiej z polecenia najprzewielebniejszego Arcy-Biskupa Dunina ułożona. (1864r.)

Szósta modlitwa pokutna, zawierająca żal, pochodzący z miłości Boga [1864r]
.
Cóż uczyniłem o Boże! cóż uczyniłem gdym grzeszył w Twojćm obliczu! Boże! źródło wszelkiego dobra, najdoskonalsze, najwyższe dobro! któżby Cię nie powinien nad wszystko poważać i kochać? Czemże są wszystkie stworzenia w Niebie i na ziemi względem Ciebie, Stwórco wszystkiego? Czemże jest wszystek rozum, wszelka mądrość Aniołów, i ludzi względem Twojej mądrości wszystko obejmującej? Czćmże wszelka wytworność i piękność stworzonych istot względem Twojej doskonałości i wielkości? Czemże jest wszelka dobroć i miłość względem Ciebie, który jesteś samą miłością? I Ciebie o Boże! nasze najwyższe dobro, Ciebie, najdoskonalsza Istoto! mogłem obrazić? Ciebie mogło moje serce wyłączyć od swojej miłości, a przywiązać się do nędznych, znikomych rzeczy, i te raczej pokochać? Ach! jakże mi żal mojego obłąkania, mojej niebaczności! Jakże mi żal, o Boże, że o Ciebie nie dbałem, że Cię nie kochałem, nie czciłem, owszem znieważałem! Przebaczże mi o Boże! i przyjmij łaskawie przyrzeczenie z głębi serca mojego: że od tego momentu, Ty tylko jedynie, o Boże! będziesz przedmiotem mojej czci, mojój miłości i życzeń. Ciebie, o Boże! nieskończone, najwyższe dobro moje! chcę kochać nad wszystko; inne zaś rzeczy tylko dla Ciebie kochać będę. Już mnie nic nie odłączy od Ciebie, nic nie oderwie od Twojej miłości. O Panie! utrzymujże mnie i wzmacniaj w miłości Twojej; a gdy mnie przyjmiesz do łaski Twojej, sprawże abym w niej wytrwał aż do owej szczęśliwej chwili, gdy Cię w Twym Majestacie widzieć a tćm samem na wieki kochać, i przez miło szczęśliwą będę.
Amen.

Uwaga. Po tych modlitwach odmawiają się psalmy pokutne. 

za: Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików, szczególniej zaś dla wygody katolików Archidyecezyi Gnieźnieńskiej i Poznańskiej z polecenia najprzewielebniejszego Arcy-Biskupa Dunina ułożona. (1864r.)


Siódma modlitwa pokutna, zawierająca ofiarowanie cierpień i dobrych uczynków na uzupełnienie pokuty

Szczęśliwy ten człowiek, któremu Bóg grzechy przebacza, i znów go do swojej dawniejszej łaski i miłości przyjmuje. Nigdy ja nie zapomnę tej dobroci i miłości Twojej, o Boże! zawsze Ci dzięki składać i wielbić Cię będę za Twoje łaskę i dobroć. Nie przestanę przecież wypłacać Ci się przez ciągłą pokutę za zasłużone kary. Nie dla tego, jakobym wątpił o Twojćj dobroci, o Boże! lub o Twojśm słowie, którćm mi odpuszczenie obiecałeś, ani też jakobym wątpił o t.śm, że mój Zbawiciel przyjął na się grzechy moje, i zgładził ie przez mękę i śmierć swoje krzyżową; nie, Panie! to wszystko mocno wierzę, i całą moje nadzieję pokładam w Twojej dobroci, i w zasługach Jezusa Chrystusa, Zbawiciela mojego. Nie przestanę przecież mojej pokuty, abym znów nie wrócił do grzechów; przetoć z pokutującym Dawidem chcę zawsze miąć przed oczami grzechy moje i opłakiwać je. Wiem także i wierzę, o Panie! że gdy pokutującemu człowiekowi grzechy odpuścisz, napowrót go przyjmiesz do łaski, od kary wiecznej uwolnisz; że jeszcze powinien się oczyszczać przez kary doczesne, aby Ci się podobał, i z Tobą, Boże najczystszy i najświętszy! mógł być połączony. Ty Panie! przebaczyłeś słudze Twemu Dawidowi, gdy czynił pokutę; przecież ręka Twoja nie przestała go chłostać, i coraz bardziej oczyszczać przez cierpienia, i wszelkiego rodzaju utrapienia. Przetoć wzdychał bez ustanku. Obmyj mnie jeszcze więcej i więcej z moich zbrodni, i oczyść mnie z grzechów moich! Tak i my powinniśmy jęczeć i pokutować za nasze grzechy. Wiem wprawdzie i wierzę mocno, o Panie! że nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, najdostateczniej uczynił zadosyć za grzechy nasze; lecz wiem także, że tylko przez nasze współdziałanie stajemy się uczestnikami zasług i zadosyćuczynienia Jezusa Chrystusa; następnie, że z nim mamy pokutować, cierpieć i współpracować, abyśmy się stali uczestnikami owoców Jego drogiej śmierci. Ofiaruję. Ci tedy wszystko, o Boże! co tylko cierpię, i co tylko dobrego czynię, wszystkie moje przykrości i utrudzenia, wszystkie moje uczynki, z miłości bliźniego pochodzące i co tylko wykonam dobrego; wszystko to łączę z zasługami męki i śmierci Jezusa Chrystusa. Przyjmijże to o Panie na uzupełnienie mego zadosyćuczynienia za grzechy moje, i spraw, aby Ci to miłćm było dla Jezusa Chrystusa, i wyjednało mi zupełne przebaczenie i usprawiedliwienie. Przez tegoż Pana naszego. Amen.

Uwaga. Po tych modlitwach odmawiają się psalmy pokutne. 

za: Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików, szczególniej zaś dla wygody katolików Archidyecezyi Gnieźnieńskiej i Poznańskiej z polecenia najprzewielebniejszego Arcy-Biskupa Dunina ułożona. (1864r.)


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz